Dzieło Rogersa stara się odpowiedzieć na wiele pytań, które w globalnym świecie stawiane są nie tylko przez naukowców, ale też wszystkich z uwagą przyglądających się zmianom zachodzącym w rzeczywistości. Dlaczego jedne tendencje, nowinki, pomysły przyjmują się, inne – sprawiające wrażenie absolutnie odkrywczych, nowatorskich i przełomowych – blakną, są zapominane czy wręcz odrzucane? Co ma na to wpływ? Czy można wypracować algorytm takiego działania? Jakie etapy i jakie czynniki na poszczególnych etapach decydują o powodzeniu innowacji bądź jej fiasku?
Rafał Wiśniewski
Pierwsze polskie wydanie najważniejszej publikacji poświęconej tematyce rozpowszechniania nowych idei i pomysłów. Everett M. Rogers wyjaśnia, w jaki sposób innowacje rozprzestrzeniały się za pośrednictwem wybranych kanałów komunikacji.
Książka stanowi klasyczną pozycję nie tylko dla badaczy społecznych, ale również wśród ekspertów z dziedziny foresightu.
Nowość innowacji nie oznacza tylko związanej z nią nowej wiedzy. Ktoś mógł wiedzieć o innowacji już od jakiegoś czasu, ale nie zajął wobec niej pozytywnej ani negatywnej postawy, nie przyjął jej ani nie odrzucił. „Nowość” innowacji można więc wyrazić w kategoriach wiedzy, postawy albo decyzji o jej przyjęciu.
Everett M. Rogers
Dyfuzja innowacji – Everett M. Rogers
- Narodowe Centrum Kultury, Warszawa
- ISBN: 978-83-7982-428-1
- Seria: Myśl o kulturze
- Rok wydania: 2024
- Liczba stron: 704
—-
Dyfuzja innowacji (model Rogersa)
Dyfuzja innowacji jest to proces upowszechniania się innowacji w przedsiębiorstwie lub społeczeństwie. Jeden z modeli dyfuzji innowacji opisał Everett M. Rogers. Rogers zdefiniował dyfuzję innowacji następująco (Diffusion of Innovations, 5th Edition, Free Press 2003): dyfuzja jest procesem, dzięki któremu dochodzi do zakomunikowania innowacji, przez określone w czasie kanały, pośród członków systemu społecznego. To specjalny rodzaj komunikacji, w którym wiadomość dotyczy nowych idei.
Mechanizm dyfuzji innowacji można stosować nie tylko w odniesieniu do upowszechniania innowacji. Opisuje on również proces upowszechniania się zmiany w organizacji.
W procesie upowszechniania innowacji wyróżnia się pięć etapów:
- Wiedza (ang. knowledge) – etap początkowy, kiedy osoba (pracownik, klient) styka się z innowacją i nie ma na jej temat informacji. Podczas tego etapu, osoba nie odczuwa potrzeby poszukiwania na temat innowacji.
- Perswazja (ang. persuasion) – osoba jest zainteresowana innowacją i poszukuje informacji na jej temat, by zdobyć szczegółową wiedzę.
- Decyzje (ang. decision) – korzystając ze zdobytej wiedzy osoba rozważa wady i zalety korzystania z danej innowacji oraz podejmuje decyzję o akceptacji lub odrzuceniu innowacji.
- Wdrożenie (ang. implementation) – po akceptacji innowacji, osoba rozpoczyna jej wdrażanie. Na tym etapie, osoba weryfikuje w praktyce przydatność innowacji.
- Potwierdzenie (ang. confirmation) – po potwierdzeniu przydatności innowacji, osoba podejmuje decyzję o kontynuowaniu korzystania z innowacji.
Rogers, opisując rozkład liczby osób akceptujących i wdrażających innowacje w czasie, posłużył się krzywą rozkładu normalnego (inaczej: krzywą Gaussa, krzywą dzwonową) i sporządził krzywą upowszechniania innowacji.
Ogół osób, wśród których upowszechnia się innowacja lub objętych zmianą, można podzielić na pięć segmentów ułożonych wzdłuż krzywej rozkładu normalnego. Są to:
- Innowatorzy (2,3% populacji),
- Pierwsi Naśladowcy (13,6%),
- Wczesna Większość (34,1%),
- Późna Większość (34,1%),
- Maruderzy.
Patrząc na krzywą rozkładu postaw wobec innowacji/ zmian widać, że kluczowe jest pozyskanie Wczesnej i Późnej Większości, które to grupy stanowią statystycznie 68% populacji.
Jednym z badaczy, który rozwinął koncepcję Rogersa był Geoffrey Moore, który swoje wnioski zawarł w książce „Crossing the Chasm” (polskie wydanie –pt. Przeskoczyć przepaść. Jak trafić z nowoczesnym produktem do każdego klienta, Onepress 2013). Moore przedstawił koncepcje luk między grupami klientów/ odbiorców zmiany. Największa luka, nazwana przez niego „przepaścią”, istnieje między Pierwszymi Naśladowcami i Wczesną Większością.
- Fizyka i światopogląd. XX Ogólnopolska Konferencja Filozofii Fizyki. Program. ONLINE - 23 października 2024
- Wprowadzenie do fizyki dla filozofów – Tomasz Bigaj - 23 października 2024
- Nauka a społeczeństwo. Paradygmat personalistyczny – Agnieszka Lekka-Kowalik - 22 października 2024