Już pięć lat po pierwszych obserwacjach księżyców Jowisza luneta o konstrukcji podobnej do tej, której używał Galileusz stała się własnością pierwszego cara Rosji z dynastii Romanowów.
Luneta cara i traktat Huygensa
Z dokumentów historycznych wynika, że w 1614 г., w pięć lat po tym, jak Galileusz zbudował i skierował ku niebu swą lunetę, taką samą lunetę zakupił u moskiewskiego kupca Michała Smywałowa car Michał Romanow.
Taką informację podał Igor Grigorjan w artykule pt. RECEPCJA TWÓRCZOŚCI NAUKOWEJ GALILEUSZA W ROSJI ,,Kwartalnik Historii Nauki i Techniki” 1970, t. 15 nr 3, s.571.Powołując się na pracę S. L. Sobol, Opticzeskije instrumienty i swiedienija o nich w dopietrowskoj Rusi. „Trudy Institute Istorii AIN SSSR”, t. 3, 1949, ss. 138-140. Michał I Fiodorowicz (1596-1645), założyciel dynastii Romanowów, był carem Rosji w latach 1613-1645.
Lunetę sprawił sobie w młodym wieku, kiedy miał 18 lat i kiedy dopiero zaczął panowanie. Ciekawe jaki użytek zrobił z tego instrumentu?
Christiaan Huygens (1629-1695) był znany z konstruowania precyzyjnych zegarów mechanicznych i prac teoretycznych na ten temat
ale przede wszystkim z udoskonaleń konstrukcji teleskopów i rozwiązania zagadki pierścieni Saturna.
Jako jeden z pierwszych na gruncie nauki nowożytnej w traktacie pt.
Cosmotheoros, sive, de terris cœlestibus, earumque ornatu, conjecturæ.
wysunął ideę życia pozaziemskiego. Według Huygensa zamieszkałe są wszystkie planety Układu Słonecznego a poziom ich cywilizacji przewyższa poziom cywilizacji ziemskiej. Idee te przedstawił w traktacie, który ukazał się już po Jego śmierci.
Popularność tego dzieła była jednak tak duża, że wkrótce ukazały się liczne tłumaczenia na języki europejskie. Tłumaczenie na język angielski ukazało się już w 1698, czyli w roku wydania oryginału łacińskiego, na język holenderski rok później, na język francuski w 1702 r. a na język niemiecki w 1703 roku.
Michał I Fiodorowicz zainteresowanie astronomią przekazał swoim następcom. Z polecenia cara Piotra I (1672-1725) z łaciny na język rosyjski został przetłumaczony traktat Huygensa.
Kniga mirozrienija iii mnienije o niebie snoziemnych globusach i ukraszenijach. Sankt-Pietierburg 1717.
Tłumaczenie traktatu na język rosyjski wykonał Jakow Brius (1670—1735) a ukazało się ono dokładnie 300 lat temu!
W języku polskim książka Huygensa nie ukazała się nigdy!
- Czy odkrycie Plutona było przypadkowe? - 18 lutego 2020
- Katastrofa tunguska jako prefiguracja globalnego zagrożenia - 30 czerwca 2019
- Sokół wędrowny w podwodnym pałacu - 24 października 2018