Między fizyką a filozofią. Filozofia przyrody i filozofia fizyki w pismach Mariana Smoluchowskiego – Jan Grzanka

Marian Smoluchowski jest jednym z najczęściej cytowanych polskich naukowców – Web of Science określa liczbę cytowań jego prac w okresie od 1894 do 2014 roku na 7235 (Maria Curie-Skłodowska była w tym czasie cytowana 1582 razy). Regularnie przywoływane są równania dotyczące teorii procesów stochastycznych, a równanie ciągłości Smoluchowskiego stosowane jest w opisach procesów sedymentacji i koagulacji. Jego badania dotyczące ruchów Browna przyczyniły się do triumfu teorii atomistycznej w fizyce. Dzięki ich wykorzystaniu Richard Zsigmondy, Jean Perrin i Theodor Svedberg otrzymali w latach 1925–1926 Nagrody Nobla.

Książka przedstawia wkład polskiego fizyka w naukę oraz filozofię, zwłaszcza w filozofię przyrody. Badania Smoluchowskiego dotyczące przyczyny i przypadku doprowadziły do wprowadzenia rachunku prawdopodobieństwa do fizyki. Jego teoria kryterium użyteczności odpowiada na pytania, jak rozwija się nauka i jak weryfikujemy hipotezy oraz teorie. Udowadnia, że użyteczność jest kategorią uniwersalną i odnosi się do wszystkich aspektów funkcjonowania człowieka w świecie przyrody.

Między fizyką a filozofią. Filozofia przyrody i filozofia fizyki w pismach Mariana Smoluchowskiego

• Autor: Jan Grzanka
• ISBN: 978-83-242-3640-4 
• ISBN e-book: 978-83-242-6468-1 
• Liczba stron: 540
• Wydawnictwo Universitas, Kraków, 2020

[tabs]
[tab title=”Spis treści”]

Spis treści

Rozdział 1. Miejsce Mariana Smoluchowskiego w nauce światowej oraz polskiej

1.1. Pozycja Smoluchowskiego jako fizyka w nauce

1.2. Smoluchowski w polskiej nauce

Rozdział 2. Preliminaria do filozofii Mariana Smoluchowskiego

2.1. Początki filozofii Smoluchowskiego

2.2. Filozofia Smoluchowskiego na tle głównych nurtów filozofii XIX wieku

2.3. Światopogląd Mariana Smoluchowskiego

2.4. Podsumowanie

Rozdział 3. Metodologia i epistemologia nauki w ujęciu Smoluchowskiego

3.1. Kierunki i zagadnienia fizyki

3.2. Metody fizyki

3.3. Funkcja eksplanacyjna teorii fizycznych

3.4. Rola analogii w metodologii fizyki

3.5. Konwencja i doświadczenie

3.6. Monistyczna interpretacja przyrody

3.7. Atrybuty teorii atomistycznej

Rozdział 4. Transformacja termodynamiki w kinetyczną teorię materii na przełomie XIX i XX wieku

4.1. Rozważania o fizyce końca XIX wieku

4.2. Selektywne kalendarium odkryć w fizyce XIX wieku

4.3. Konkluzje po transformacji

Rozdział 5. Filozoficzne aspekty przyczynowości i przypadku w ujęciu Smoluchowskiego

5.1. Przyczynowość

5.2. Rachunek prawdopodobieństwa

5.3. Przyczynowość epistemiczna

5.4. Przyczynowość ontyczna

Rozdział 6. Kryterium użyteczności Smoluchowskiego

6.1. Zasada ekonomii myślenia

6.2. Kryterium użyteczności

6.3. Zasady użyteczności w filozofii

6.4. Realizm naukowy a kryterium użyteczności

6.5. Indukcja a kryterium użyteczności

6.6. Podsumowanie rozważań o teorii użyteczności

Rozdział 7. Wkład Smoluchowskiego w rozwój kinetycznej teorii materii

7.1. Wpływ Ludwiga Boltzmanna na poglądy Smoluchowskiego

7.2. Stan teorii atomistyczno-kinetycznej na przełomie XIX i XX wieku

7.3. Kontrowersje wokół odkrycia ruchów Browna

7.4. Porównanie prac Einsteina i Smoluchowskiego

7.5. Eksperymentalne dowody Perrina

7.6. Podsumowanie

Zakończenie

Suplement. William Sutherland – ilościowa teoria ruchów Browna

Podziękowania

Bibliografia

Indeks osób

[/tab]
[tab title=”O Autorze”]

Jan Grzanka – uzyskał tytuł doktora na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Absolwent Wydziału Hydrotechniki Politechniki Gdańskiej i Wydziału Nauk Społecznych (na kierunku filozofia) Uniwersytetu Gdańskiego, a także Studiów Podyplomowych w Szkole Filozofii Tadeusza Gadacza Collegium Civitas. Członek Pomorskiego Towarzystwa Filozoficzno-Teologicznego i Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Szekspirowskiego, redaktor naczelny Universitas Gedanensis.

Jan Grzanka – Mariana Smoluchowskiego filozofia nauki i filozofia przyrody

[/tab]
[/tabs]